COVID-19 UPDATE: We hebben tijdelijk enkele van onze reservaten in Texas gesloten.Raadpleeg de afzonderlijke bewaarpagina's voor actuele informatie.Wij personaliseren nature.org voor jouDeze website maakt gebruik van cookies om uw ervaring te verbeteren en de prestaties en het verkeer op onze website te analyseren.Om cookies te beheren of u af te melden voor het ontvangen van cookies, gaat u naar onzeEen diepgaande blik op de longleaf den en zijn verweven relatie met de Alabama-Coushatta-stam van TexasHet bestaan ​​van de Alabama-Coushatta-stam van Texas is rijkelijk verbonden met dat van de langbladige den.Van het bouwen van huizen en het weven van manden tot het dienen van belangrijke medicinale doeleinden, het langblad heeft gestaan ​​als een pijler van de manier van leven van de Alabama-Coushatta en heeft hun cultuur en gewoonten gevormd - maar het verlies van meer dan 95% van de langbladige bossen betekent dat deze tradities en praktijken , eeuwenlang doorgegeven, lopen ook het risico verloren te gaan door de tijd.Zonder gezonde, veerkrachtige opstanden van longleaf lopen zowel de Alabama-Coushatta als de Big Thicket het gevaar een van hun meest kritische, bepalende elementen te verliezen.De Alabama-Coushatta zijn rentmeesters van hun land en gebruiken effectieve methoden voor landbeheer om de natuur voor hun gemeenschap te verbeteren.Dit goede beheer omvat het terugdraaien van bijna 100 jaar brandbestrijding.Terwijl inheemse volkeren al millennia gecontroleerde brandwonden gebruiken om hun land in Noord-Amerika te beheren, heeft recent beleid dat gericht is op het onderdrukken van vuur, samen met de gedwongen verwijdering van stammen uit hun geboorteland, nadelige gevolgen voor zowel mensen als de natuur.Dit omvat de langbladige den, die afhankelijk is van vuur en afhankelijk is van regelmatige brandintervallen om te gedijen.Als gevolg hiervan speelt voorgeschreven vuur een sleutelrol bij de restauratie-inspanningen om de erfenis van de langbladige plant levend en bloeiend te houden.De Alabama-Coushatta-stam heeft een proactieve benadering gekozen door actief langbladige dennenbomen te beheren en te investeren in faciliteiten, personeel en uitrusting.Toen de Alabama-Coushatta en The Nature Conservancy in Texas erkenden dat ze allebei hetzelfde doel nastreven, namelijk het herstellen van het langbladige blad, ontstond er een unieke samenwerking.Met de steun van het Indigenous Peoples Burning Network kon TNC deelnemen aan de financiering van de Alabama-Coushatta's Wildland Fire Management-ploeg met uitrusting, uitrusting en training.Daarnaast breidde het Bureau of Indian Affairs (BIA) Southern Plains Region de investering in Hazardous Fuels Reduction (HFR) uit en stelde een Reserved Treaty Rights Lands (RTRL)-programma in dat de capaciteit van de stam uitbreidde om longleaf-restauratie uit te voeren, zowel op tribale als op samenwerkende landen.Als partners in voorgeschreven vuur helpt het delen van middelen en personeel tussen de Alabama-Coushatta en TNC de restauratie-inspanningen te verbeteren, zodat longleaf lang kan leven in heel Zuidoost-Texas.De langbladige den werd door vuur gebouwd.Lang voordat onderdrukking de norm werd, kwamen er natuurlijk om de twee tot tien jaar branden voor, waardoor de longleaf de vlammen kreeg die hij moest weerstaan.Vandaag de dag staat het buiten kijf dat het terugbrengen van de longleaf gelijk staat aan het terugbrengen van vuur.Traditioneel gebruikte de Alabama-Coushatta-stam van Texas gecontroleerde brandwonden, niet alleen om hun land te beheren, maar ook om handelsroutes te behouden en zelfs te jagen.In 2012 plantte de stam meer dan 200 hectare langbladige zaailingen.Deze longleafs, die nu grotendeels volwassen zijn, worden met voorgeschreven vuur beheerd door de bemanning van de Wildland Fire Management van de stam.Onder leiding van Gesse Bullock werkt het Wildland Fire Management-team er hard aan om concurrerende vegetatie te verwijderen, gezondere stands te creëren door middel van dunner worden en voedingsstoffen terug in de bodem te brengen.Uiteindelijk hoopt de Alabama-Coushatta-stam van Texas bijna 400 hectare langbladig dennenbos op tribale gronden te herstellen en te behouden, waarbij voorgeschreven vuur een leidende rol speelt in dit streven.Naald oogsten is de eerste stap in het traditionele mandenvlechten.Oogstmachines selecteren zorgvuldig volgroeide naalden, vrij van vlekken of tekenen van insecten.Terwijl naalden worden verzameld, is het belangrijk dat de verzamelaar dit doet met een gelukkige en heldere gemoedstoestand.Zoals alle aspecten van mandenvlechten, wordt wat je voelt in de mand geweven, waarbij je emoties en energie overneemt.Eenmaal gekozen, worden de naaldclusters voorzichtig uit hun takken of bundels getrokken, zodat het langblad niet wordt beschadigd of geraakt door het oogsten.De naalden worden vervolgens minimaal een maand gedroogd, afhankelijk van de kleur die de wever in hun mandontwerp wil verwerken.Voordat de restauratie begon, moesten traditionele mandenvlechters van de Alabama-Coushatta-stam uit Texas naar Louisiana reizen om naalden te oogsten.Maar nu zorgen volwassen langbladige stands op stammenland ervoor dat deze hulpbron gemakkelijker beschikbaar is.De kunst van het mandenvlechten is ingewikkeld en gedetailleerd en wordt doorgegeven van ouderlingen op generaties stamburgers.Bij elke nieuwe wever leeft deze traditie voort, waardoor het langblad op een uitzonderlijke manier tot leven komt, terwijl een stukje van de geschiedenis van Alabama-Coushatta bewaard blijft.Manden maken is een gedetailleerd proces dat geduld en creatieve visie vereist.Eenmaal gedroogd, bundelen wevers de longleaf-naalden en rollen ze in manden met raffia en naainaalden.Afgewerkte manden zijn vaak versierd met dennenappels, levendige raffiabloemen of geometrische patronen.Sommige geavanceerde wevers hebben zelfs uitgebreide manden gemaakt in de vorm van lokale dieren in het wild en andere dieren.Net als oogsten, vereist weven een positieve gemoedstoestand.Het verstrengelen van negatieve gedachten in een mand terwijl deze is geweven en deze vullen met negatieve energie wordt als slechte praktijken beschouwd.In feite, als een wever aan een nieuwe creatie werkt, is het soms het beste om de mand gewoon neer te zetten totdat ze er tevreden en trots naar kunnen terugkeren.Geef een geldig e-mailadres opJe hebt je al aangemeld met dit e-mailadres.Om uw e-mailvoorkeuren te bekijken, gaat u naar nature.org/emailpreferencesMogelijk hebben we een typefout ontdekt.Voer een geldig e-mailadres in (opgemaakt als naam@bedrijf.com).Bedoel je typen?Geef een geldig mobiel nummer opBekijk de algemene voorwaarden voor mobielThe Nature Conservancy is een non-profit, van belasting vrijgestelde liefdadigheidsorganisatie (fiscaal identificatienummer 53-0242652) onder Sectie 501(c)(3) van de US Internal Revenue Code.Donaties zijn fiscaal aftrekbaar zoals wettelijk toegestaan.Wereldwijde sites vertegenwoordigen ofwel regionale afdelingen van The Nature Conservancy of lokale filialen van The Nature Conservancy die afzonderlijke entiteiten zijn.© 2022 The Nature Conservancy Gebruiksvoorwaarden |Privacyverklaring |Openbaarmaking van liefdadigheidsverzoeken |Algemene voorwaarden mobiel |Titel VI Kennisgeving van non-discriminatie |